பெண்ணே
உனது பார்வை விந்தால்
எனது மனப்பையில் துளிர்த்த
அதிசயப் பிறவி
இக்காதல்.
* * *
எனது திருஷ்டியால்
உனக்கு நோய் என்றாய்;
உண்மையெனில்
உன்னால் எப்படி நடமாட முடிகிறது?
'எப்போதும் என் நினைவுதானா' - கேட்டாய்
இல்லை கண்ணே இல்லை
இப்போதெல்லாம் என்னால்
உன்னை மறக்கமுடிகிறது,
என் இதயத் துடிப்புகளின்
இடைவெளிகளில்.
* * *
அன்று
நம் பால நாட்களில்
உனது பரிச்சயம்
இன்று
உன் பார்வைக் கிரணங்களால்
எனக்குப் பச்சையம்.
ஆம்...
என் பாலையிலும்
மழை;
அதுவும்....
பால் மழை.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment